आमची प्रेरणा मिलिंद फणसे यांची सुंदर गझल झाले जुने नभाचे ते चंद्र, सूर्य, तारे
झाले जुने जसे हे नाते जरा इथे रे
कळले खरे तिचे हे रुपडे नवे मला रे
खाण्यात केस लागे, खाण्यात 'चोर' लागे
गिळतात चावल्याविण नवरे बघा बिचारे
माझ्या घरात मजला बोलायचीच चोरी
मजला कशास म्हणता जोरात बोल ना रे
बाया अनेक आल्या जमले न काम कोणा
धूतो घरात कापडे मी रोज का उगा रे
हसतात लोक हल्ली पाहून रोज मजला
तिन्हीत्रिकाळ असती माझ्यावरी पहारे
जावे जरा कुठे मी शोधात संपदेच्या
दिसतात बायकोच्या डोळ्या मधे निखारे
निर्धास्त देवतांनो, अमृत न मागतो मी
बस, एकदा बयोचे काळीज द्राववा रे
सांगू नकोस दुखडे "केशवा" जगाला
हसतील फक्त तुजला निर्लज वाचणारे
-केशवसुमार
1 टिप्पणी:
क्या बात है केशवराव!
माझ्या घरात मजला बोलायचीच चोरी
लग्न केल्यानंतर हे ओघाने आलेच.
बाया अनेक आल्या जमले न काम कोणा
केशा, इतका 'काम'चुकारपणा बरा नाही!
जावे जरा कुठे मी शोधात संपदेच्या
पुण्याला जाऊन आल्याचे बोलला नाहीस. ;)
टिप्पणी पोस्ट करा