तुझी आठवण गाला वरती मिरवावी ?
नको जगाचा त्रास उगाचच...खोडावी !
बरेच झाले, आड मार्ग तो सापडला...
ती अंधारी -वाट कशाला चालावी?
कधीतरी येईल वाटते बाप तुझा...
या भीतीने भेट कशी मग रंगावी !
कोणी ही नसतात तिथे, जाऊ आपण...
जिथे पावले दाराशी ना थबकावी
रोज झोपतो भर दिवसा मी यासाठी...
दिवसा मज विश्रांती थोडी भेटावी
नको व्यर्थ ही धडपड आता शब्दांची...
तुला 'मुक्यां'ची भाषा केवळ समजावी...
या गोष्टीचा शेवट थोडा बदलावा...
चावट जरी ही कथा; सात्विक वाटावी !
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा