आमची प्रेरणा प्रदिप कुलकर्णी यांची अप्रतिम कविता ...देहात माझ्या !
...देहात माझ्या !
लालसर हे फोड काही उपटले देहात माझ्या !
खाजण्याचे एक वादळ उसळले देहात माझ्या...!
नजर मजला लागली ही सांग रे आता कुणाची...
केवढ्या वेगात झाली वाढ देही पुटकुळ्यांची !
कांजिणे खाजाळलेले उगवले देहात माझ्या...!
फोड झाले एवढे की लपवण्या उरले न काही...
पाठ नाही राहिली अन् सोडले तोंडास नाही...
हे असे फोडत्व सारे पसरले देहात माझ्या !
प्रार्थनेने थांबलेना,ना दाद देई औषधाला...
खाजवूनी लाल केले मी अता साऱ्या तनाला
वेदनेचे कैक सागर उसळले देहात माझ्या !
गार कपड्याची घडी तू लावली हळुवार जेव्हा
कळ सुखाची गारशी रे लहरली गात्रात तेव्हा
स्पर्श सारे गार आता उतरले देहात माझ्या...!
- केशवसुमार रचनाकाल ः ११ ऑक्टोबर २००७
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा