आमची प्रेरणा प्रदीप कुलकर्णी यांची सुरेख कविता ...एकटी मी !
(...एकटी मी !)
ये घरी नाही कुणीपण...एकटी मी !
दूर कर माझे सुनेपण...एकटी मी !
रोज सांगावा तुला मी धाडते रे
रोज आडोशास तुजला भेटते रे
चटक मज आहे विलक्षण एकटी मी !
कालची ती चूक...नाही रे गुन्हा जर
तो गुन्हा तू आज सखया रे पुन्हा कर
पाहिजे आहे मलापण... एकटी मी !
गुपित अपुले सांग, कुठवर सांग तोलू ?
गाव सारे बघ अता लागेल बोलू
तोंड मी लपवू कुठे पण...एकटी मी !
पाहरे, आहेत माझ्या भोवताली
कर अता काही तरी तू हालचाली
कळत हे नाही तुलापण...एकटी मी !
पाहण्या आलाय मजला आज तो रे
पाहुनी मजला असा तो हासतो रे
वाटले हसतोय रावण...एकटी मी !
- केशवसुमार
(रचनाकाल ः सायं. ६ ते ११, १३ सप्टेंबर २००७)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा