आमची प्रेरणा कुमार जावडेकरांची गझल चिमण्या
त्या प्रेमिकाच माझ्या मजला कुटून गेल्या
आधी तश्या चुका ही माझ्या घडून गेल्या
समजायला मला ही झाला उशीर होता
माझ्या उचापती पण त्यांना कळून गेल्या
धरल्या मनात होत्या चिमण्या गृहीत साऱ्या
एका क्षणात मजला दुर्गा दिसून गेल्या
कुरबूर अवयवांची मी एकतोय आता
बुकलून पार मजला साऱ्या निघून गेल्या
केली अशी धुलाई जन्मात ना विसरणे
नक्षाच पार माझा त्या बिघडवून गेल्या
अस्थि-हिशोब जेव्हा करण्यास बैसलो मी
सगळ्याच सापळ्याच्या संख्या चुकून गेल्या
हे शब्द पाहिले अन् सुचलेच "केशवा"ला
पुन्हा विडंबनाच्या चकल्या पडून गेल्या
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा