आमची प्रेरणा आमचे गुरुवर्य खोडसाळ यांचा शूळ
वाढताना 'नको रे!’ म्हणावे
आणि चोरुन मग का गिळावे!
आठवेना कधी प्रेम केले
चेहरे मग कसे आठवावे?
बाप झालास बारा मुलांचा
तू तुझ्या वारूस आवरावे!
वास हे खास नाहीत माझे
हे तुझ्या खेटसराचे सुगावे!
एकही मूल अद्याप नाही
मागती लोक मजला पुरावे!
हासतो हा अता आरसाही
अंग ढोले तुझे हेलकावे!
ठेवतो कोण येथे कुणाला?
प्रश्न असले कशाला पुसावे!
दार माझे मला सापडेना
सारखी दिसती सर्व दारे!
धन्य झाले कवी आज सारे
"केशवा" ठेवली खूप नावे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा