आमची प्रेरणा साऱंग यांची गझल दिवा
होता सुसाट वारा घुसला झग्यात माझ्या !
लाजून झाकला मी मुखडा करात माझ्या !
मी दार लावलेले, वरती कुलूप सुद्धा
बोका घुसे कसा हा न्हाणीघरात माझ्या?
मीही मठात जातो; अन मंदिरात जातो
पण ध्यान सर्व माझे असते बुटात माझ्या !!
नजरेत पाप आले, मन वासनेत न्हाले
(ह्याच्या पुढे जमेना सरत्या वयात माझ्या !! )
हे रोजचेच झाले आम्हास भारनियमन
कंदिल ठेवला मी आता घरात माझ्या...!
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा