आमची प्रेरणा मिलिंद फणसे यांची गझल विसावा
कर जरा मालीश थोडे, तेल मी चोपून आलो
मी विसावा आज घेण्या, वेळ ही काढून आलो
वाढलेले केस मजला क्लेशदायक फार झाले
रेशमी हे पाश होते आज मी कापून आलो
काल दारू घेत बसलो साथ सारे धंद राती
तर्र, सगळ्या सोबत्यांना मग घरी सोडून आलो
तुंबलेल्या माणसांचे दुखः हे सांगू कसे मी
थांब थोडा वेळ तू अन् मी रिता होवून आलो
शब्दही देती दगा का "केशवा" मित्राप्रमाणे
ह्या पहा कविता तरी ही आज मी पाडून आलो !
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा