आमची प्रेरणा अजब यांची गझल खूप सोसले आयुष्याचे बंधन मी (गजल)
खूप सोसले अर्धांगीचे बंधन मी
करीन आता पहा तिचे रणकंदन मी...
दिसे मवाली चेहरा माझा वरून अन्
(आतून सुद्धा मुळीच नाही सज्जन मी)...
नको तिथे हे दुखते मजला कधी कधी
बोलु न शकतो कुणास हे पण पटकन मी...
तिला भेटता, फटके पडले अनेकदा
सांग तुझ्या बापाला तुझे प्राक्तन मी...
नको "केशवा" उगा घाबरू आता तू
सांग 'अजबा' केले आहे विडंबन मी...
केशवसुमार
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा