हे विडंबन जयंत५२ यांची गझल 'भेटणे नाही अता' वरून सुचलं. ते येथे देत आहे.
'भेटणे नाही तुला'
बाप हा अत्ता तुझा सांगून गेला
'भेटणे नाही तुला' बोलून गेला
गुंड तो, त्याला कुणाची काय पर्वा
तो नको तेथे मला बदडून गेला
पाहिले होते तुला उचलून जेव्हा
हाय खांदा हा असा निखळून गेला
गाल माझे हे असे सुजले कशाला
व्हायचा तो सोहळा होऊन गेला)
लाज नाही, लाज नाही "केशवा"ला
बघ विडंबन तो पुन्हा पाडून गेला
(केशवसुमार)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा