आमची प्रेरणा प्रदिप कुलकर्णी यांची सुरेख गझल ...दिवेलागणीच्या वेळी !
(...दिवेलागणीच्या वेळी ! )
नको तेच मजला स्मरते...दिवेलागणीच्या वेळी !
चला ग्लास माझा भरते...दिवेलागणीच्या वेळी !
हळू खा जरा तू चकणा...भरे पोट बसल्या जागी...
तशी ही कुठेही चरते...दिवेलागणीच्या वेळी ?
- चढू लागली बघ मजला पुरे बास आता झाले...
पुन्हा कोण प्याला भरते...दिवेलागणीच्या वेळी !
मला एकट्याला बघुनी म्हणे 'चांदणी' एकाकी...
चला आज ह्याला धरते...दिवेलागणीच्या वेळी ! !
मला आठवे का पहिली तिची भेट एकाएकी...
नको ते कशाला स्मरते...दिवेलागणीच्या वेळी ! !
कुणी येत नाही...येथे तरीही कळेना वेडी - -
कशाला अशी घाबरते...दिवेलागणीच्या वेळी ?
सुचेनाच काही अगदी...सुचेनाच कोणालाही...
बसावे न कोठे ठरते...दिवेलागणीच्या वेळी !
अशा या रिकाम्या, आता कुठे मी खिशाने जाऊ ?
उधारी पुन्हा मी करते...दिवेलागणीच्या वेळी !
कुणी दूर वरती करता जरा गारव्याच्या गप्पा...
तिचे नाक येथे झरते...दिवेलागणीच्या वेळी !
तिची आर्तता, कातरता कळावी कुणाला सांगा ? ...
म्हशीसारखी हंबरते...दिवेलागणीच्या वेळी !
लिहू आज म्हणले थेडे, जरा वाचता या ओळी...
विडंबन मला हे स्फुरते...दिवेलागणीच्या वेळी !
- केशवसुमार
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा