आमची प्रेरणा मंजुश्री यांची अतिशय सुंदर कविता सुवासिनी
साऱ्या रातीत रातीत
खूप घोटलं घोटलं
धुलवडीच्या भांगेन
डोक चढलं चढलं
हिरव्या अफूचा रंग
पेल्यापेल्या उतरे
भोळ्या शंकराच लेणं
डोळ्याडोळ्यात पाझरे
जाईजूईचा गजरा
हाती बांधला बांधला
माडीवरती मुजरा
होता रंगला रंगला
अवखळ हा पदर
खांद्यावरती राहे ना
छुमछुमते पैंजण
पायावरती थांबे ना
सोळा शृंगारात अशी
काल सरली ग रात
वारांगनेच त्या रुप
पुन्हा खुणावत होत .
- केशवसुमार.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा