आमची प्रेरणा ॐकार यांची सुरेख गझल किनारा
हरवून किनाऱ्यावर कपडे, उघड्याने फिरतो आहे
मी घरी कसे पोचावे विचार भिरभिरतो आहे
जे कागद होते तेथे त्याचीच विमाने केली
अन पाणी गेल्यावर तो आता किरकिरतो आहे
आत्ताच झटकली थोडी मी राख विडीची माझ्या
हा धूर पुन्हा छातीच्या पोकळीत विरतो आहे
पत्नीने बोलवले जेवाया भीशीस साऱ्या
मी घरात बसल्याबसल्या हे कांदे चिरतो आहे
"केश्या"च्या उथळ लिहिण्याचा लवकर शेवट शोधा
तो पुन्हा नव्या जोमाने जालावर शिरतो आहे.
-केशवसुमार
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा