झाकोळ...

झाकोळ
गेले काही दिवस व्यामिश्र / शब्दबंबाळ कविता वाचून डोक्याची मंडई झाली होती... पण आज सकाळी Balajiशेठनी त्यांच्या एका जुन्या कवितेलाhttps://www.facebook.com/notes/balaji-sutar/झाकोळ/423911577637954 ट्याग केल्यामुळे अनिरुद्ध अभ्यंकराना एका अप्रतिम कवितेच्या पुनर्वाचानाचा सुखद आनंद मिळाला...पण केशवसुमारांना वाटले हे विडंबनासाठी आमंत्रण आहे...मग गप्प बसतील तो केसु कसला ...

शाई
कागदभर खाज.

अक्षर
वहीभर माग.

लिखाण
दैवी शाप.

कविता पडते, रोजच्या रोज.
लेखण्या झडतात, आवेगानं.
जोरकस.

लयबद्ध हुंकारणाऱ्या ओळी.

आसक्त प्रतिमांशी आरक्त प्रतिमा,
घट्ट सापासारखे सक्त विळखे,
वृत्त -छंदाशी करकचून.

शब्दांमध्ये एकाग्र ब्रम्हांड.

- संदर्भाची दारे सताड उघडी,
कुणाशी, कुणास्तव, कोण, व्यर्थ !!

सांगशील, कवितेचा अर्थ काय?

-----------------------------------
- केशवसुमार, फ्रँकफुर्ट